به گزارش خبرگزاری فارس از لاهیجان، گیلان سرزمینی سبز با گذشته‌ای پر از خاطرات است که رد پای این خاطرات در موزه‌های آن نگه‌داری و حفظ می‌شود.

در گیلان موزه‌هایی در رشت، لاهیجان، انزلی، فومن، آستارا، ماسوله و... وجود دارد که هر یک گردشگران و مسافران زیادی را در خود می‌پذیرند.

موزه تاریخ چای ایران در لاهیجان از جمله موزه‌هایی است که مورد بازدید و استقبال مسافران قرار می‌گیرد تا از اسناد و مدارکی که از کاشف‌السطنه پدر چای ایران در آن نگه‌داری می‌شود بازدید کنند.

اسناد و مدارک کاشف‌السطنه و وسایل مربوط به مصرف چای مانند انواع سماورهای ذغالی، قوری‌های چینی، مسی و سنگی، قهوه‌خوری‌ها، عهدنامه‌ ناصرالدین شاه و انواع گیره‌های استکان چای، سینی و پایه فنجان ملیله‌کاری و... بخشی از اشیای موزه است که چشم هر بیننده‌ای را خیره می‌کند.

در ویترین‌های طبقه دوم موزه چای ایران لباس‌های محلی، چادرشب، چاروق، انواع زیورآلات نقره، ظروف مسی و چوبی، انواع چپق و قلیان، قاشق‌های ظریف‌کاری شده از چوب شمشاد و گلابی مربوط به زمان قاجار که معرف فرهنگ و تمدن مردم خطه گیلان محسوب می‌شود به نمایش درآمده است.

در ضلع غربی موزه چای ایران نیز برجی طراحی شده که مقبره کاشف‌السطنه در آن قرار دارد.

لاهیجان از جمله زیباترین شهرهای گیلان است که قرن‌ها مقر حکومت سادات کیایی بود و آن را به نام شهر چای می‌شناسند، زیرا چای‌کاری در ایران برای نخستین بار به همت حاج محمد میرزا کاشف‌السلطنه چای‌کار در سال 1319 هجری قمری در لاهیجان آغاز شد و به سرعت در این شهر و دیگر مناطق سواحل جنوبی دریای مازندران توسعه یافت.

مزار کاشف‌السلطنه روی تپه‌ای از چای که توسط وی در سال 1307 شمسی خریداری شده بود، قرار دارد.

از سال 1335 بنای فعلی به سبک معماری غربی تهیه و به همت انجمن آثار ملی به شکل کنونی با اسکلتی از بتون و نمای سنگ تیشه‌ای طوسی رنگ با زیربنای 512 متر مربع ساخته شد که بعدها در جوار این مقبره موزه چای بنا نهاده شد.

این موزه هم ‌اکنون با داشتن ادوات و وسایل سنتی و تخصصی مربوط به چای و مدارکی مربوط به چگونگی فعالیت‌های پدر چای ایران همه روزه به ویژه در ایام تعطیلات پذیرای بسیاری از افراد بومی و نیز گردشگران است.